KIO 1304/18 WYROK dnia 17 lipca 2018 r.

Sygn. akt KIO 1304/18 

WYROK 

z dnia 17 lipca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

Emilia Garbala 

Emil Kawa 

Protokolant:            

Zuzanna Idźkowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  12  lipc

a  2018  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  2  lipca  2018  r.  przez  wykonawcę  IDS-BUD  S.A.  w 

Warszawie  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Operatora  Gazociągów 

Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. w Warszawie 

p

rzy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo 

Budowy  Kopalń  PeBeKa  S.A.  w  Lubinie,  Rafako  S.A.  w  Raciborzu  zgłaszających  swoje 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  oraz  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: BUDIMEX S.A. w Warszawie, DENYS NV w 

Wondelgem  (Belgia),  JT  S.A.  w  Warszawie,  ZRUG  S.A.  w  Poznaniu  zgłaszających  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

orzeka: 

1. oddala 

odwołanie; 

2. kosztami postępowania obciąża IDS-BUD S.A. w Warszawie i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20.000  zł  00  gr  (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  IDS-BUD  S.A.  w  Warszawie  tytułem 

wpisu 

od odwołania; 

2.2. zasądza od IDS-BUD S.A. w Warszawie na rzecz Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-

SYSTEM  S.A.  w  Warszawie  kwotę  3.600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

(Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego 

w Warszawie. 

Przewodniczący:     ……………………… 

………………………. 

………………………. 

Sygn. akt KIO 1304/18 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –    Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A.  w  Warszawie  – 

prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - 

Prawo zamówień  publicznych (Dz.  U.  z  2017 r.  poz.  1579  ze zm.),  dalej  jako: „ustawa”  lub „Pzp” 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  którego  przedmiotem  jest  budowa  gazociągu  DN1000 

MOP  8,4  MPa  Pogórska  Wola  -  Tworzeń  wraz  z  infrastrukturą  towarzyszącą.  Ogłoszenie  o 

zamówieniu  opublikowane  zostało  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  19  grudnia  2017  r. 

Wartość zamówienia jest większa niż kwota wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 11 

ust. 8 Pzp. 

W  związku  z  przesłaniem  przez  zamawiającego  22  czerwca  2018  r.  informacji  o  wyniku 

postępowania  wykonawca  IDS-BUD  S.A.  w  Warszawie  wniósł  odwołanie  2  lipca  2018  r.  

Zachowany 

został  termin  ustawowy  i  obowiązek  przekazania  zamawiającemu  kopii  odwołania. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

art.  89  ust  1  pkt  5  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  17  Pzp  polegające  na  tym,  że 

zamawiający  nie  wykluczył  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Budowy  Kopalń  PeBeKa  S.A.  w  Lubinie,  Rafako  S.A.  w 

Raciborzu  (wykonawca) 

z  postępowania  i  nie  odrzucił  ich  oferty,  pomimo  tego,  że 

wykonawca  wprowadził  go  w  błąd  odnośnie  do  tego,  że  dysponuje  doświadczeniem  w 

zakresie zrealizowania zamówienia polegającego na budowie rurociągu do przesyłu paliw 

płynnych lub gazowych o następujących parametrach spełnionych łącznie: a) o długości co 

najmniej  15  km, 

b)  o  ciśnieniu  co  najmniej  MOP  6,3  MPa,  c)  o  średnicy  co  najmniej  DN 

700, d) z rur stalowych w gatunku co najmniej L485 zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 

ISO 3183 (lub EN10208-2) lub X70 zgodnie z wymaganiami normy API5L, 

e) którego część 

liniowa  była  spawana  w  sposób  zmechanizowany,  podczas  gdy  podmiot  udostępniający 

wykonawcy  stosowne  zasoby  w  tym  zakresie, 

Prywatna  Spółka  Akcyjna  PIl  SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  z  siedzibą  w  Kijowie,  Ukraina  nie  zrealizował 

przedsięwzięcia  inwestycyjnego  objętego  okazaną  zamawiającemu  referencją  w  zakresie 

parametru  a),  b),  i  d)  i 

e)  a  zamawiający  mógł  tę  okoliczność  ustalić  przy  pomocy 

ogólnodostępnych źródeł informacji; 

2.   art.  89  ust.  1  pkt  5  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  17  Pzp 

polegające  na  tym,  że 

zamawiający  nie  wykluczył  wykonawcy  z  postępowania i  nie odrzucił  jego oferty,  pomimo 

tego, że wykonawca wprowadził go w błąd odnośnie do tego, że dysponuje wymaganym w 

SIWZ potencjałem w zakresie, podczas gdy wskazane przez wykonawcę w ofercie dźwigi 

Performer  700  nie  posiadają  zdolności  podnoszenia  wynoszącej  75  ton,  lecz  zgodnie  ze 

stanowiskiem ich producenta maksymalna zdolność ich podnoszenia wynosi 70 ton; 

3.   art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp w zw. z art. 87 ust. 1 Pzp oraz art. 26 ust. 3 Pzp i art. 22a ust. 6 Pzp 

polegające na tym, że zamawiający nie wykluczył wykonawcy z postępowania i nie odrzucił 

jego oferty, pomimo tego, że wykonawca w ramach składania wyjaśnień do przedstawionej 

przez siebie oferty dokonał zmiany jej treści, tj. w miejsce opierania się przez wykonawcę 

na  zadeklarowanym  w  ofercie  potencjale  własnym  w  zakresie  wymaganego  potencjału 

opisanego w rozdziale IX  pkt 7 ppkt 2 SIWZ, wykonawca, w ramach pisma z dnia 28 maja 

2018 r. dokonał wprowadzenia potencjału podmiotu trzeciego, nie ujętego w ofercie; 

4.   art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp w zw. z art. 87 ust. 1 Pzp oraz art. 26 ust. 3 Pzp i art. 22a ust. 6 Pzp 

polegające na tym, że zamawiający nie wykluczył wykonawcy z postępowania i nie odrzucił 

jego oferty, pomimo tego, że wykonawca w ramach składania wyjaśnień do przedstawionej 

przez  siebie  oferty  dokonał  zmiany  jej  treści,  polegającej  na  rozszerzeniu  zakresu  robót, 

które miały być pierwotnie realizowane przez podwykonawcę Prywatna Spółka Akcyjna PIl 

SIT NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA w Kijowie. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu: 

a) 

unieważnienia  czynności  zamawiającego  polegającej  na  wyborze  najkorzystniejszej  oferty 

złożonej przez wykonawcę; 

b)   

przeprowadzenia  przez  zamawiającego  powtórnego  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w 

postępowaniu; 

c)   wykluczenia wykonawcy i odrzucenia oferty wykonawcy; 

d)   

wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez odwołującego. 

Odwołujący wniósł również o przeprowadzenie dowodów zawnioskowanych w uzasadnieniu oraz o 

o

bciążenie zamawiającego kosztami postępowania, zgodnie z wykazem kosztów przedstawionych 

podczas rozprawy.  

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Budowy 

Kopalń  PeBeKa  S.A.  w  Lubinie,  Rafako  S.A.  w  Raciborzu  zgłosili  swoje  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o 

udzielenie zamówienia: BUDIMEX S.A. w Warszawie, DENYS NV w Wondelgem (Belgia), JT S.A. 

w  Warszawie,  ZRUG  S.A.  w  Poznaniu  zgłosili  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego  po  stronie  odwołującego.  Przystępujący  wnieśli  odpowiednio  o  oddalenie  i  o 

uwzględnienie odwołania. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. 

Izba ustaliła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu i przeprowadziła rozprawę, podczas której 

strony  i 

wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Budowy 

Kopalń  PeBeKa  S.A.  w  Lubinie,  Rafako  S.A.  w  Raciborzu,  dalej  jako:  przystępujący,  podtrzymali 

dotychczasowe  stanowiska. 

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia: 

BUDIMEX  S.A.  w  Warszawie,  DENYS  NV  w  Wondelgem  (Belgia),  JT  S.A.  w  Warszawie,  ZRUG 

S.A. w Poznaniu prawidłowo powiadomieni o terminie posiedzenia, nie stawili się. 

Pismem z 16 lipca 2018 r. odwołujący wniósł o otwarcie na nowo rozprawy. Powołał się na fakt, 

że przekazał otrzymany w czasie rozprawy w charakterze dowodu protokół WPS do Georgian Oil and 

Gas Corporation  i otrzymał stanowisko tego podmiotu, że dokument ten nie jest autentyczny i że nie 

był  używany  w  czasie  realizacji  projektu.  Oświadczenie  złożone  w  korespondencji  mailowej  zostało 

podpisane przez Z. A. i Dyrektora do spraw technicznych. 

Izba  odmówiła  otwarcia  na  nowo  rozprawy  zamkniętej  12  lipca  2018  r.  Art.  191  ust.  3  Pzp 

zawiera regulację szczególną w stosunku do art. 191 ust. 1 Pzp i stanowi, że Izba otwiera na nowo 

zamkni

ętą  rozprawę,  jeżeli  po  jej  zamknięciu  ujawniono  okoliczności  istotne  dla  rozstrzygnięcia 

odwołania.  Izba  uznała,  że  sam  fakt  złożenia  uzyskania  przez  stronę  oświadczenia  przeczącego 

autentyczności  jednego  z  dowodów  złożonych  na  rozprawie,  tj.  dokumentu  wchodzącego  w  skład 

dokumentacji  projektowej,  bez  wskazania, 

na  czym  ów  brak  autentyczności  ma  polegać,  nie  jest 

okolicznością  uzasadniającą  ponowne  otwarcie  rozprawy.  Skoro  w  oświadczeniu  stwierdzono,  że 

dokument  ten  nie  był  wykorzystywany  w  czasie  budowy,  uprawnione  jest  oczekiwanie  składu 

orzekającego, że jednocześnie złożony zostanie inny dokument z dokumentacji projektowej, z którego 

wynikałoby,  jaka  stal  została  użyta  w  czasie  budowy  gazociągu  i  w  jaki  sposób  spawano  odcinek 

liniowy  gazociągu.  Nie  zostały  też  wykazane  przez  odwołującego  upoważnienie  osoby,  która  złożyła 

oświadczenie  przeczące  autentyczności  dokumentu,  do  reprezentacji  Georgian  Oil  and  Gas 

Corporation,  ani  też  źródło  wiedzy  tej  osoby  na  temat  okoliczności  związanych  z  realizacją  spornej 

inwestycji oraz podstawy 

kwestionowania autentyczności dokumentu. 

Odmawiając ponownego otwarcia rozprawy Izba zważyła również, że protokół WPS był jednym 

z  dowodów  złożonych  przez  przystępującego  w  czasie  rozprawy  i  nawet  w  razie  jego  pominięcia  w 

materiale  dowodowym  (ku  czemu  brak  jest  dostatecznych  podstaw) 

jest  możliwe  wydanie 

rozstrzygnięcia na podstawie pozostałych dowodów zgromadzonych w aktach sprawy.   

Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołujący  jest  uprawniony  do  wniesienia odwołania zgodnie  z  art.  179 ust.  1  Pzp.  Jego 

oferta  została  oceniona  jako  druga  w  kolejności  po  uznanej  za  najkorzystniejszą  ofercie 

przystępującego.  Odwołujący  ma  zatem  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia,  a  zarzucane 

zamawiającemu naruszenia przepisów powodują, że odwołujący może ponieść szkodę wynikającą 

z 

utraty możliwości uznania jego oferty za najkorzystniejszą i zawarcia umowy z zamawiającym. 

Najbardziej  eksponowane  w  czasie  rozprawy  z

arzuty  odwołania  zasadzają  się  na 

stanowisku odwołującego, że potwierdzenie naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 16 i 

17 Pzp przyniesie skutek w postaci wykluczenia przystępującego z postępowania bez możliwości 

zastosowania art. 26 ust. 3 Pzp. Jest to o tyle istotne, że pismem z 21 maja 2018 r. zamawiający 

wezwał  przystępującego  na  podstawie  powołanego  przepisu  m.in.  w  związku  z  dokumentami 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  w  Kijowie  oraz  zakresem  podwykonawstwa  tego  podmiotu.  W 

odpowiedzi  z  28  maja  2018  r. 

przystępujący  powołał  inny  podmiot  ZRUG  S.A.  w  Poznaniu. 

Wykazanie  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  przez  przystępującego  nastąpiło  dzięki 

zasobom tego podmiotu. 

Odwołanie  rozpoznanie  w  granicach  podniesionych  w  nim  zarzutów  okazało  się 

niezasadne. 

Izba  kolejno  odniosła  się  do  zarzutów  odwołania  zachowując  systematykę  przyjętą  przez 

odwołującego. 

Ad.  1.   

W  rozdziale  IX  pkt  7  ppkt  1  SIWZ  zamawiający  wymagał,  aby  wykonawca 

dysponował  doświadczeniem  w  zakresie  zrealizowania  zamówienia  polegającego  na  budowie 

rurociągu  do  przesyłu  paliw  płynnych  lub  gazowych  o  następujących  parametrach  spełnionych 

łącznie:  

a) o długości co najmniej 15 km, 

b) o ciśnieniu co najmniej MOP 6,3 MPa, c) o średnicy co najmniej DN 700,  

d)  z rur stalowych  w  gatunku  co  najmniej  L485  zgodnie  z  wymaganiami normy  PN-EN  ISO  3183 

(lub EN10208-2) lub X70 zgodnie z wymaganiami normy API5L,  

e) którego część liniowa była spawana w sposób zmechanizowany. 

Zamawiający ocenił najwyżej ofertę przystępującego i działając na podstawie art. 26 ust. 1 

Pzp  wezwał  go  do  złożenia  oświadczeń  i  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków 

udziału w postępowaniu i brak podstaw do wykluczenia. 

W odpowiedzi  przystępujący  w  zakresie opisanego wymagania powołał  się zgodnie z  art. 

22a 

ust. 

Pzp 

na 

doświadczenie 

Prywatnej 

Spółki 

Akcyjnej 

PIl 

SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA w Kijowie wynikające z budowy gazociągu magistralnego Kutasi-

Abasza  DN  700  o  długości  odcinka  47  km.  Został  złożony  wykaz  oraz  dokument  referencyjny 

wydany  przez  Georgian  Oil  and  Ga

s  Corporation  Spółka  Akcyjna  z  28  listopada  2013  r.,  gdzie 

stwierdza  si

ę,  że  Prywatna  Spółka  Akcyjna  PIl  SIT  NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  w  ramach 

spółki  joint  venture  zawartej  ze  spółką  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  „Sakilsadenmsheni” 

zrealizowała  w  okresie  od  października  2012  r.  do  listopada  2013  r.  prace  na  obiekcie  „budowa 

gazociągu  magistralnego  Kutasi-Abasza  DN  700  o  długości  odcinka  47  km",  ciśnieniu 

normatywnym 75 atmosfer, wykonanego ze stali o klasie wytrzymałości X70. Drugim dokumentem 

są referencje z 9 grudnia 2013 r. Oba dokumenty podpisał Pan O. S.. 

Stosownie do art. 192 ust. 7 Pzp Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie były zawarte 

w odwołaniu, zatem rozpoznanie odwołania co do naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust. 1 

pkt  16  i  17  Pzp 

sprowadzało się do dwóch kwestii. Po pierwsze, czy robota budowlana spełniała 

przystępujący powołując się na tę robotę przez niedochowanie należytej staranności wprowadził w 

błąd zamawiającego. Art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp stanowią bowiem, że  zamawiający wyklucza z 

postępowania  wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu, 

spełnia warunki udziału w postępowaniu lub obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, zwane dalej 

„kryteriami  selekcji”,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych 

dokumentów (pkt 16) lub wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia (pkt 17). 

Odnosząc  się  do  zarzutów  odwołującego  w  pierwszej  kolejności  należy  stwierdzić,  że 

referencja  jest  dokumentem, 

który  zgodnie z § 2  ust.  4  pkt  1  rozporządzenia  Ministra Rozwoju z 

dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  (Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  1126),  dalej  jako: 

„rozporządzenie  w  sprawie  rodzajów  dokumentów”,  potwierdza  należyte  wykonanie  robót 

budowlanych, w szczególności ich wykonanie zgodnie z zasadami sztuki budowlanej i prawidłowe 

ukończenie.  W  konsekwencji  wadliwość  tego  dokumentów  niosłaby  skutek  braku  potwierdzenia 

prawidłowego  wykonania  roboty  budowlanej.  Zarzut  taki  nie  został  jednak  postawiony,  gdyż 

odwołujący  zarzuca  nie  brak  potwierdzenia  wykonania  roboty  budowlanej,  ale  to  że  dana  robota 

j

est  niezgodna  z  wymaganiami  zamawiającego,  czego  skutkiem  jest  wprowadzenie 

zamawiającego w błąd. 

Kolejno  nie  można  tracić  z  pola  widzenia,  że  kwestię  autentyczności  dokumentów  należy 

odróżnić,  od  tego  czy  robota  referencyjna,  której  dany  dokument  dotyczy  spełnia  wymagania 

zamawiającego.  Twierdzenie  odwołującego,  że  referencja  nie  jest  autentyczna,  gdyż  została 

podpisana 

przez  osobę,  która  nie  była  upoważniona  do  reprezentacji  Georgian  Oil  and  Gas 

Corporation, 

nie  jest  równoznaczne  z  tym,  że  okoliczności  faktyczne  wynikające  z  treści  danego 

dokumentu  są  niezgodne  z  rzeczywistością.  Rozpoznanie  istoty  zarzutu  wymaga  zatem  nie  tyle 

stwierdzenia,  czy  Pan  O.  S. 

był  uprawniony  do  podpisania  w  imieniu  Georgian  Oil  and  Gas 

Corporation  referencji  z  28  listopada  i  9  grudnia  2013  r.,  ile  ustalenia,  czy 

gazociąg  magistralny 

Kutasi-

Abasza DN 700 o długości odcinka 47 km spełniał wymagania zamawiającego. 

Przecząc  temu  odwołujący  wskazywał  w  odwołaniu,  że  Prywatna  Spółka  Akcyjna  PIl  SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  nie  wybudowa

ła  gazociągu  o  długości  co  najmniej  15  km.  Z 

twierdzeniem tym nie sposób się zgodzić. 

Z  materiału  dowodowego  zgromadzonego  w  sprawie  nie  wynika,  aby  zakres  wykonywanych 

robót  wykonany  przez  tę  spółkę  był  częściowy  i  dotyczył  wykonywania  jedynie  przewiertów 

horyzontalnych HDD pod rzeką Rioni 650 m oraz przejścia pod linia kolejową i drogową o dł. 150 

m

.  Treść  dokumentów  złożonych  przez  odwołującego  nie  wspiera  takiego  twierdzenia,  a 

okoliczności przeciwne potwierdzają złożone przez przystępującego: umowa konsorcjum  zawarta 

SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  oraz  Gruztruboprowodstroj 

(używający  jak  wynika  z  pozostałych 

dokumentów złożonych do akt sprawy zamiennie firmy Sakilsademnsheni) i referencja wystawiona 

przez Sakilsademnsheni 

10 lipca 2018 r.  Z dokumentów tych wynika szeroki zakres prac partnera 

ukraińskiego, który jak stanowi pkt 2.2 umowy konsorcjum był wykonawcą rurociągu, podczas gdy 

partner gruziński, jako generalny wykonawca, zobowiązany był do zapłaty za faktycznie wykonane 

roboty  (pkt  2.4.),  miał  prawo  do  okresowego  przekazywania  wykonawcy  dodatkowych  instrukcji  i 

dokumentacji  projektowej  (pkt  3.2)  oraz  potwierdzenia możliwości  skorzystania z  podwykonawcy, 

przy 

–  co  wymaga  podkreślenia  -  braku  zwolnienia  wykonawcy  z  odpowiedzialności  wobec 

generalnego wykonawcy za prawidłowe wykonanie robót i zachowania staranności (pkt. 5.1)  

W  związku  z  tym  całkowicie  niezasadnie  wywodzi  odwołujący  o  ograniczonym  zakresie  prac 

wykonanych przez Prywatną Spółkę Akcyjną Pil SIT NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA. Dostrzec też 

należy ponownie, że referencje są dokumentem potwierdzającym należyte wykonanie i prawidłowe 

ukończenie  robót  budowlanych,  które  wykonawca  powinien  wskazać  w  wykazie,  stosownie  do 

wymagania zawartego 

w  § 2 ust. 4 pkt 1in initio rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów. 

Żaden  przepis  prawa  nie  wymaga,  aby  dokument  referencji  specyfikował  rodzajowo  lub 

szczegółowo wymieniał wykonane roboty.  

Nie można też pomijać, że zamówienie referencyjne - gazociąg magistralny Kutasi-Abasza DN 

700  o  długości  odcinka  47  km  -  zostało  wykonane  w  ramach  konsorcjum.  SIWZ  nie  zawiera 

wskazania, że w sytuacji powołania roboty budowlanej wykonanej przez konsorcjum zamawiający 

będzie badał, jakie prace w ramach konsorcjum wykonał dany podmiot, zatem ewentualne badanie 

w tym zakresie, 

czego zdaje domagać się odwołujący, pozbawione jest dostatecznych podstaw. Do 

podobnego przekonania 

Izba doszła w wyroku z 18 września 2017 r. sygn. akt KIO 1854/17, gdzie 

stwierdzono, 

że  zamawiający,  w  celu  uzyskania  uprawnienia  do  takiego  badania  doświadczenia 

wykonawcy, musiałby określić warunki badania rzeczywistego udziału poszczególnych członków w 

dokumentach wszczynających postępowanie.  

Zarzut, że referencyjny rurociąg nie spełnia wymagania ciśnienia co najmniej MOP 6,3 MPa 

Izba  uznała  za  nieudowodniony.  Dostrzeżono,  że  z  dowodów  złożonych  przez  odwołującego 

wynika wartość ciśnienia projektowego 54  bary (oświadczenia P.  D. T.)  lub  55  bary  (tłumaczenie 

prezentacji,  która  zbiorczo  odnosi  się  do  kilku  gazociągów).  Tymczasem  wymaganiem 

zamawiającego było maksymalne ciśnienie robocze (MOP), czyli zgodnie z definicją zawartą w § 2 

pkt  12  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  z  dnia  26  kwietnia  2013  r.  w  sprawie  warunków 

technicznych, jakim powinny 

odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 2013 r. poz. 640) 

maksymalne  ciśnienie,  przy  którym  sieć  gazowa  może  pracować  w  sposób  ciągły  przy  braku 

zakłóceń  w  urządzeniach  i  przepływie  gazu  ziemnego.  Maksymalne  ciśnienie  robocze    to  inny 

parametr  niż  ciśnienie  robocze,  zdefiniowane  w  §  2  pkt  12,  czy  ciśnienie  projektowe,  które  to 

pojęcie używane jest w oświadczeniach dotyczących spornego gazociągu. W konsekwencji uznać 

należało,  że  dowód  na  brak  spełnienia  parametru  opisanego  w  SIWZ  nie  został  złożony  przez 

zrozumiałej argumentacji, przeczącej treści referencji z 10 lipca 2018 r., że przy wykonaniu próby 

wodnej  budowanego  gazociągu  na  ciśnienie  8,1  MPa  (ciśnienie  robocze  6,48  MPa)  nie  jest 

możliwe osiągnięcie wartości MOP 6,3 MPa. Ciężar dowodu spoczywał  bowiem na odwołującym 

zgodnie z zasadą wynikającą z art. 190 ust. 1 Pzp. 

Oświadczenia  złożone  przez  odwołującego  w  charakterze  dowodów  Izba  uznała  za 

niewystarczające dla potwierdzenia zarzutu dotyczącego wykonania rurociągu ze stali X60, a nie 

wymaganego przez zamawiającego X70 zgodnie z wymaganiami normy API5L.  

Zarówno  przystępujący,  jak  i  odwołujący  popierają  swoje  twierdzenia  oświadczeniami 

z

amawiającego  Georgian  Oil  and  Gas  Corporation,  które  w  odniesieniu  do  gatunku  stali  przeczą 

sobie nawzajem. 

Z referencji z 28 listopada 2013 r. wynika, że była to stal X70, z korespondencji 

złożonej przez odwołującego, że była to stal X60.  

Uznając wymaganie za spełnione Izba uwzględniła treść Protokołu WPS. Kwestionowanie 

jego  autentyczności  oświadczeniem  zawartym  w  korespondencji  mailowej  nie  jest  godne  wiary. 

Izba  uznała,  że  skuteczne  zakwestionowanie  autentyczności  dokumentu  wchodzącego  w  skład 

dokumentacji  projektowej 

może  nastąpić  w  sytuacji  złożenia  innego  dokumentu  wchodzącego  w 

skład dokumentacji projektowej, która przecież powinna znajdować się u zamawiającego Georgian 

Oil  and  Gas  Corporation

,  który  przeczy  obecnie  autentyczności  protokołu.  W  ocenie  Izby  moc 

dowodowa  dokumentacji  projektowej 

jest  większa  niż  oświadczenie.  Samo  gołosłowne 

oświadczenie,  o  braku  autentyczności  protokołu  WPS  i  niewykorzystaniu  go  w  budowie  Izba 

uznała za niewystarczające dla pozbawienia tego dokumentu wiarygodności i mocy dowodowej. 

Izba  uznała  za  niepotwierdzony  zarzut,  że  część  liniowa  gazociągu  nie  była  spawana  w 

sposób  automatyczny.  Twierdzenie  przeciwne    wynika  nie  tylko  z  protokołu WPS,  ale  również  z 

referencji  z  10  lipca  2018  r.  gdzie  wymieniono  stosowane  metody  spawania: 

ręczną, 

półautomatyczną i automatyczną. W okolicznościach sporu Izba uznała, że brak jest podstaw do 

kwestionowania  wiarygodności  referencji  wystawionych  dla  Prywatnej  Spółki  Akcyjnej  PIl  SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  przez  współkonsorcjanta  –  partnera  gruzińskiego.  Jak  było 

wskazane  wcze

śniej  Prywatna  Spółka  Akcyjna  PIl  SIT  NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  była 

wykonawcą  gazociągu  odpowiedzialnym  za  jego  prawidłowe  wykonanie  wobec  swego  partnera, 

który w tej sytuacji jest uprawniony do potwierdzenia wykonania prac. Rozporządzenie w sprawie 

rodzajów dokumentów nie wskazuje kręgu podmiotów uprawnionych do wystawiania dokumentów 

potwierdzających  należyte  wykonanie  umowy.  Logiczne  jest  przyjęcie,  że  może  być  to  podmiot, 

który  był  odbiorcą  danych  dostaw,  usług  lub  robót  budowlanych.  W  konsorcjum  realizującym 

gazociąg Kutaisi-Abasha DN700 o długości odcinka 47 km pierwszym odbiorcą prac wykonanych 

przez  Prywatn

ą  Spółkę Akcyjną  PIl  SIT  NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  był  jej  gruziński  partner, 

który w konsekwencji mógł ocenić wywiązanie się z przyjętego zobowiązania przez konsorcjanta. 

Powyższe oceny są wystarczające dla uznania, że zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 

17  Pzp 

są niewystarczające dla uznania, że zamawiający został wprowadzony w błąd, gdyż  referencyjna 

robota  budowalne  jest  niezgodna  z  wymaganiami  zamawiającego.  Warunkiem  niezbędnym 

potwierdzenia zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17  Pzp 

jest ustalenie, że dane informacje 

są niezgodne z rzeczywistością, tymczasem w okolicznościach sporu takie ustalenie nie nastąpiło.  

 P

owołane   przepisy  znajdą  zastosowanie w  sytuacji, gdy  podanie informacji  dotyczących 

spełniania  warunków  udziału  lub  mających  istotne  znaczenie  dla  decyzji  podejmowanych  przez 

zamawiającego  niezgodnych  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy  zostało  udowodnione  bezpośrednio 

lub 

istnieją  jednoznaczne,  logiczne  i  racjonalne  podstawy  do  takiego  stwierdzenia.  Mając  na 

uwadze stan  wynikający  ze złożonych dowodów, którymi  zasadniczo są oświadczenia przeczące 

sobie nawzajem, Izba  uznała,  że  w  okolicznościach  sporu mogły  istnieć wątpliwości,  co do tego, 

czy  warunek  udziału  w  postępowaniu  został  spełniony.  Nie  można  również  wykluczyć,  że  przy 

budowie  gazociągu  o  długości  47  km,  przebiegającego  w  zróżnicowanym  terenie,  którego 

wykonanie  wymagało  m.  in.  przewiertów  pod  rzeką,  wykorzystywano  stal  o  różnych 

właściwościach  oraz  różne  techniki  spawania.  Na  tę  możliwość  wskazuje  referencja  z  10  lipca 

2018 r., która wymienia różne metody spawania: ręczną, automatyczną i półautomatyczną.  

Uznając zarzut odwołania za niepotwierdzony Izba zważyła, że wykluczenie na podstawie 

art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  nie  może  nastąpić  na  podstawie  wątpliwości,  gdyż  przeczyłoby  to 

zasadom  wynikaj

ącym  z  art.  7  ust.  1  Pzp  w  szczególności  przejrzystości  i  równego  traktowania 

wykonawców.  

Rozstrzygnięcie  zarzutów  odwołania  wymaga  również  oceny,  czy  przystępującemu,  który 

powołał  się  na  zasoby  Prywatnej  Spółki Akcyjnej  PIl  SIT  NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA  można 

przypisać zamiar zamierzonego działania mającego na celu wprowadzenie w błąd zamawiającego 

lub rażącego niedbalstwa (art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp), ewentualnie, czy przystępującego cechowała 

lekkomyślność  lub  niedbalstwo  (art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp).  W  tych  samych  kategoriach  należało 

również  ocenić  zachowanie  zamawiającego,  gdyż  Izba  w  postępowaniu  odwoławczym  ocenia 

czynność  lub  zaniechanie  zamawiającego  (arg.  z  art.  180  Pzp).  Należy  zatem  ocenić,  czy 

przystępujący  i  zamawiający  mieli  podstawy  do  tego,  by  kwestionować  prawdziwość  danych 

wynikających z otrzymanych referencji. 

Na oba te pytania należy odpowiedzieć przecząco.  

Przede  wszystkim 

brak  jest  podstaw  do  tego,  aby  uznać,  że  przystępujący  działał  z 

zamiarem wp

rowadzenia w błąd zamawiającego, gdyż nie sposób przypisać mu świadomości, że 

otrzymane referencje zawierały nieprawdziwe informacje. 

Nie  sposób  przypisać  również  przystępującemu  oraz  zamawiającemu  niedbalstwa.  W 

wyroku  SN  z  10  marca  2004  r.  IV  CK  151/03 

wskazano:  „Przypisanie  określonej  osobie 

niedbalstwa uznaje się za uzasadnione wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym miejscu i 

czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności. Przez rażące 

prawidłowego  zachowania  się  w  danej  sytuacji.  O  przypisaniu  pewnej  osobie  winy  w  tej  postaci 

decyduje więc zachowanie się przez nią w określonej sytuacji w sposób odbiegający od miernika 

staranności minimalnej".  

Odwołujący podnosił przede wszystkim, że tak przystępujący, jak i zamawiający powinni w 

pierwszej  kolejności  sprawdzić,  czy  otrzymana  referencja  została  wystawiona  przez  osobę 

uprawnioną  do  reprezentacji  danego  podmiotu.  Należy  jednak  pamiętać,  że  dokumenty 

potwierdzające należyte wykonanie umowy nie stanowią oświadczenia woli, lecz zawierają ocenę 

wykonania  umowy  zgodnie  z  przyjętym  zobowiązaniem  i  często  podsumowanie  współpracy. 

Stanowi

ą oświadczenie wiedzy wystawcy i to o charakterze ocennym. W konsekwencji przyjmuje 

się  powszechnie,  że  takie  oświadczenie  nie  musi  być  składane  przez  osobę  uprawnioną  do 

reprezentacji  danego  podmiotu  i  ujawnioną  w  dokumentach  rejestrowych.  Referencje  może 

podpisać  inna  osoba  w  ramach  swoich  obowiązków  lub  posiadanego  uprawnienia.  Istniejąca 

prak

tyka wskazuje, że co do zasady podmioty czynne na rynku zamówień publicznych działają w 

zaufaniu  do  dokumentów  referencji,  w  tym  znaczeniu,  że  co  do  zasady  przyjmuje  się,  że  osoba 

podpisująca referencje działa w granicach posiadanego umocowania.  

Do  kwest

ionowania  należytej  staranności  przystępującego  i  zamawiającego  nie  skłania 

powołana  przez  odwołującego  publicznie  dostępna  prezentację,  z  której  wynika  ciśnienie 

projektowe  55  bar,  w  sytuacji  gdy  zamawiający  wymagał  MPO  6,3  MPa. W  tej  mierze  pozostają 

akt

ualne  wcześniejsze  oceny  Izby  co  do  różnicy  nomenklatury.  Dodatkowo  należy  zauważyć,  że 

wartość ciśnienia wskazana w prezentacji odnosi się zbiorczo do wszystkich gazociągów, nie zaś 

wyłącznie  do  gazociągu  referencyjnego.  Również  odesłanie  do  stron  internetowych,  na  których 

zamieszczono  informacje  o  naruszeniach  prawa 

przez pracowników zamawiającego w związku z 

przetargami

w 

których 

bierze 

udział 

Prywatna 

Spółka 

Akcyjna 

PIl 

SIT 

NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA 

same  w  sobie  nie  stanowią  podstawy  do  kwestionowania 

pr

awidłowości  zachowania  przystępującego  i  zamawiającego,  pozbawione  są  związku  ze  sporną 

inwestycją. 

Należyta  staranność  przystępującego  przy  ocenie  dokumentów  otrzymanych  od  podmiotu 

ukraińskiego  powinna  być  oceniana  z    uwzględnieniem,  czy  dany  wykonawca  wykorzystał 

dostępne  mu  środki.  Z  dokumentów  złożonych  przez  przystępującego  wynika,  że  oczekiwaną 

staranność  zachował,  gdyż  dokonał  weryfikacji  otrzymanych  dokumentów  zarówno  siłami 

własnymi  przez  własnych  pracowników  oraz  korzystając  z  usług  podmiotu  profesjonalnie 

zajmującego  się  dostarczaniem  takich  informacji.  Podjął  również  próbę  skontaktowania  się  z 

wystawcą referencji, jednak próba ta nie była skuteczna.  

Trudno  zatem  posta

wić  przystępującemu  zarzut  niezachowania  należytej  staranności,  w 

tym 

również działania o charakterze lekkomyślnym rozumianym jako  świadome złamanie zasady 

ostrożności, zwłaszcza, że  sam odwołujący nie wskazał, jakie inne czynności mogły i powinny być 

podjęte przez przystępującego. 

mając  na  uwadze  brzmienie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  jest  samoistną  i  wystarczającą 

przesłanką  niepotwierdzenia  zarzutów  naruszenia  tych  przepisów  przez  zamawiającego.  Zatem 

niezależnie od braku potwierdzenia zarzutów dotyczących wprowadzenia w błąd zamawiającego, 

samo  uznanie,  że  przystępujący  dochował  należytej  staranności  pozwala  na  oddalenie  zarzutu 

naruszenia powołanych przepisów. 

Ad. 2. 

W rozdziale IX pkt 7 ppkt 2 SIWZ zamawiający wymagał, że wykonawcy dysponują 

lub będą dysponować nie mniej niż 4 zespołami układkowymi. Każdy taki zespół układkowy winien 

składać się co najmniej z: 

a) 

5 szt. dźwigowych jednostek sprzętowych w przedziale od 50 ton do 74,99 ton udźwigu (każda 

dźwigowa jednostka sprzętowa), lub 

b) 

4  szt.  dźwigowych  jednostek  sprzętowych  o  udźwigu  równym  lub  wyższym  niż  75  ton  (każda 

dźwigowa jednostka sprzętowa).. 

8 maja 2018 r. 

przystępujący złożył zamawiającemu: 

deklarację Europipeline Equipment S.p.a. dotyczącą wydzierżawienia dźwigów Performer 980 o 

udźwigu 98t i/albo Performer 700 o udźwigu 75 t - łącznie 10 szt; 

deklarację Maats B.V. dotyczącą wydzierżawienia dźwigów Liebherr RL 52 o udźwigu 80t i/albo 

Liebherr RL 64 o udźwigu 90t - łącznie 8 szt.  

Przystępujący  w  wykazie  sprzętu  wskazał  dźwigi  Performer  700,  dzierżawione  od 

Europipeline Equipment S.p.a., 

które według odwołującego, nie posiadają zdolności podnoszenia 

wynoszącej  75  ton,  lecz  70  ton.  Na  poparcie  tego  stanowiska  odwołujący  złożył  fragment 

dokumentu, opisanego jako karta techniczna

, z tłumaczeniem. Do pisma procesowego z 11 lipca 

2018  r.  przystępujący  dołączył  natomiast  oświadczenie  producenta  sprzętu  Performer, 

pełnomocnictwo  dla  osoby  składającej  oświadczenie  oraz  odpis  z  rejestru  handlowego  z 

tłumaczeniem. W oświadczeniu  wskazano,  że dźwigi  boczne  wskazane w  deklaracji  wystawionej 

na rzecz Rafako S.A. zawierają dane techniczne zgodne ze stanem faktycznym: 

-   Performer 700 maksymalny 

udźwig (zdolność podnoszenia) 75 t; 

-   Performer 980 maksymalny 

udźwig (zdolność podnoszenia) 98 t. 

Mając  na  uwadze  treść  tego  oświadczenia  Izba  uznała  zarzut  wprowadzenia 

zamawia

jącego  w  błąd,  za  nieudowodniony.  Ponadto  mając  na  uwadze  liczbę  wymaganych 

jednostek sprzętowych,  wymaganie zamawiającego  należy  uznać  za spełnione nawet  w  sytuacji, 

gdy  maksymalny  udźwig  dżwigu  Performer  700  wynosiłby  70  t,  jako  że zamawiający  wymagał  5 

szt. dźwigowych jednostek sprzętowych w przedziale od 50 ton do 74,99 ton udźwigu.  

Na rozprawie odwołujący nie popierał tego zarzutu. Stan bezsporności nie zwalniał  jednak Izby z 

rozpoznania zarzutu, gdyż nie został on wycofany przez odwołującego. W konkluzji należy zatem 

stwierdzić, że zamawiający nie naruszył art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp. 

Ad. 3. 8 maja 2018 r. 

deklarację Europipeline Equipment S.p.a. dotyczącą wydzierżawienia dźwigów Performer 980 o 

udźwigu 98t i/albo Performer 700 o udźwigu 75 t - łącznie 10 szt; 

deklarację Maats B.V. dotyczącą wydzierżawienia dźwigów Liebherr RL 52 o udźwigu 80t i/albo 

Liebherr RL 64 o u

dźwigu 90t - łącznie 8 szt. 

Przystępujący nie złożył formularza JEDZ, ani innych dokumentów podmiotowych dla tych firm, w 

związku  z  czym  zamawiający  pismem  z  21  maja  2018  r.  wezwał  do  złożenia  tych  oświadczeń  i 

dokumentów  lub  do  zastąpienia  wymienionych  podmiotów  innym  podmiotem.  W  odpowiedzi 

pismem  z  28 maja  2018  r. 

przystępujący wskazał jako podmioty, na których zasoby się powołuje 

ROMGOS G. Sp. z o.o. oraz Prywatnej 

Spółki Akcyjnej PIl SIT NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA. 

W  tym  stanie  rzeczy  zarzut  niedopuszczalnego 

wprowadzenia  potencjału  podmiotu 

t

rzeciego,  nie  ujętego  w  ofercie,  jest  całkowicie  chybiony. Art.  22a  ust.  6  Pzp  stanowi,  że  jeżeli 

zdolności techniczne lub zawodowe lub sytuacja ekonomiczna lub finansowa, podmiotu, o którym 

mowa w ust. 1, n

ie potwierdzają spełnienia przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu 

lub zachodzą wobec tych podmiotów podstawy wykluczenia, zamawiający żąda, aby wykonawca w 

terminie określonym przez zamawiającego: 

1) zastąpił ten podmiot innym podmiotem lub podmiotami lub 

2)  zobowiązał  się  do  osobistego  wykonania  odpowiedniej  części  zamówienia,  jeżeli  wykaże 

zdolności  techniczne  lub  zawodowe lub  sytuację finansową lub  ekonomiczną,  o których mowa w 

ust. 1. 

Zachowanie przystępującego odpowiada sytuacji opisanej w art. 22a ust. 6 pkt 1 Pzp, w związku z 

czym zarzut naruszenia przez zamawiającego  art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp w zw. z art. 87 ust. 1 Pzp 

oraz art. 26 ust. 3 Pzp i art. 22a ust. 6 Pzp 

nie znalazł potwierdzenia. 

Ad.  4. 

Przystępujący  przewidział  w  ofercie,  że  prace  spawalniczo-montażowe  wykonywać 

będą  Gascontrol  Polska  Sp.  z  o.o.  oraz  Prywatna  Spółka  Akcyjna  Pil  SIT 

NEFTEGASSTRO

YIZOLYATSIA,  co  do  której  opisano  zakres  prac  jako  prace  przygotowawcze 

związane  ze  spawaniem  i  montażem  gazociągu.  Zamawiający  podniósł,  że  podmiot 

udostępniający  zasoby  musi  wykonywać  prace  w  tym  zakresie.  Przystępujący  w  odpowiedzi 

wskazał,  że  prace  w  tym  zakresie  wykona  ZRUG  S.A.  w  Poznaniu.  Ponadto  złożył  nowe 

zobowiązanie Prywatnej Spółki Akcyjnej PIl SIT NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA, zgodnie z którym 

podmiot  ten  wykona  roboty  budowlano-

montażowe  związane  ze  spawaniem  liniowym  i 

montażowym gazociągu DN 1000.  

W tak ustalonym stanie 

rzeczy Izba uznała zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1) Pzp w zw. 

z art. 87 ust. 1 Pzp oraz art. 26 ust. 3 Pzp i art. 22a ust. 6 Pzp za chybiony. 

Po pierwsze, nie nastąpiło przekazanie podwykonawcy prac przewidzianych do wykonania 

osobiście przez przystępującego.  

Po  drugie,  zastąpienie  Prywatnej  Spółki  Akcyjnej  PIl  SIT  NEFTEGASSTROYIZOLYATSIA 

przez ZRUG S.A. odpowiada dyspozycji art. 22a ust. 6 Pzp. 

Po trzecie, żaden przepis prawa nie stoi na przeszkodzie temu, aby wykonawca wskazał w 

ofercie kilku podwykonawców, przewidując taki sam lub zbliżony zakres prac, a ostateczną decyzję 

podjął na etapie wykonania umowy. Potwierdza to brzmienie art. 36ba ust. 1 Pzp, zgodnie z którym 

j

eżeli  powierzenie  podwykonawcy  wykonania  części  zamówienia  na  roboty  budowlane  lub  usługi 

następuje  w  trakcie  jego  realizacji,  wykonawca  na  żądanie  zamawiającego  przedstawia 

oświadczenie, o którym mowa w art. 25a ust. 1, lub oświadczenia lub dokumenty potwierdzające 

brak  podstaw  wykluczenia  wobec  tego  podwykonawcy.  Skoro  zatem  powierzenie  podwykonawcy 

części  zamówienia  może  nastąpić  dopiero  w  trakcie  realizacji  zamówienia,  tym  bardziej 

d

opuszczalne  jest  doprecyzowanie  zakresu  podwykonawstwa  w  okresie  od  złożenia  oferty  do 

zawarcia umowy.  

W  orzecznictwie  Izby  kształtuje  się  pogląd,  zgodnie  z  którym  zmiana  zakresu  prac 

powierzanych  podwykonawcy  nie  uzasadnia  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2 

Pzp. Przykładowo w wyroku wydanym w sprawie KIO 1528/17 stwierdzono, że o ile zamawiający 

nie  zmodyfikuje  w  szczególny  sposób  przepisów  Prawa  zamówień  publicznych,  to  zakres  prac 

podwykonawcy  nie jest objęty  zakresem treści  oferty,  nie przekłada się więc na  treść  przyszłego 

zobowiązania.  Podanie  zakresu  prac,  które  będą  wykonane  przez  podwykonawcę  ma  charakter 

wyłącznie  informacyjny.  Ponadto  w  wyroku  w  sprawie  KIO  2336/17,  Izba  wywiodła,  że  wymóg 

wskazania  podwykonawców  w  związku  z  treścią  art.  36b  ust.  1  Pzp  nie  ma  charakteru 

bezwzględnego,  a  zaniechanie  podania  wyczerpujących  informacji  w  tym  zakresie  nie  może 

skutkować  wyciąganiem  wobec  wykonawców  negatywnych  konsekwencji  w  postaci  odrzucenia 

oferty. Wynika to przede wszystkim z tego

, iż przepisy art. 36b, a także 36ba Pzp odnoszą się do 

etapu realizacji umowy (a nie etapu oceny oraz wyboru oferty najkorzystniejszej). Wykonawcy nie 

muszą  znać  pełnej  listy  podwykonawców  na  etapie  składania  oferty,  a  ich  wskazanie  może 

nastąpić  także  na  etapie  realizacji  umowy.  Informacje  dotyczące  podwykonawców  nie  stanowią 

zatem treści oferty sensu stricto.  

Skoro  zatem,  co  do  zasady,  ewentualna  zmiana  zakresu  podwykonawstwa  nie  uzasadnia 

odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,  to tym  bardziej doprecyzowanie zakresu 

podwykonawstwa podmiotu, na którego zasoby powołuje się wykonawca, następujące w granicach 

podwykonawstwa ustalonego w treści oferty, nie stanowi podstawy do odrzucenia takiej oferty na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp. 

Kwestie związane z tzw. samooczyszczeniem wykonawcy, o którym mowa w art. 24 ust. 8 

Pzp,  dopuszczalnością  jego  zastosowania  w  przypadku  ziszczenia  podstaw  wykluczenia 

wskazanych  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  oraz  możliwością  powołania  się  na  nie  w 

okol

icznościach  sporu  nie  były  podnoszone  w  odwołaniu.  W  związku  z  brakiem  potwierdzenia 

zarzutów  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  ocena  prawnej  i  faktycznej  dopuszczalności 

skorzystania z tej instytucji jest bezprzedmiotowa.  

W tym stanie rzeczy Izb

a na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp orzekła, jak w pkt 1 sentencji.  

O  kosztach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp,  uwzględniając  koszty 

wynagrodzenia  pełnomocnika  zamawiającego  w  kwocie  3.600  zł,  zgodnie  z  §  3  pkt  2  lit.  b 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  oraz 

sposobu pobierania wpisu od  odwołania oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu odwoławczym  i 

sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.  poz. 972). 

Przewodniczący: 

…………………………. 

…………………………..